Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1

Ur. 9 stycznia 1944 r. w Gacach Słupieckich, pow. staszowski.

Ukończył Technikum Hutniczo-Mechaniczne w Krakowie (1963).

W l. 1963-1982 zatrudniony w Hucie im. Lenina w Krakowie na Stalowni Konwertorowej jako rozlewacz stali, brygadzista i mistrz; w l. 1978-1981 redaktor tygodnika zakładowego "Głos Nowej Huty"; w l. 1983-1989 utrzymywał się z rolnictwa; w l. 1989-2004 ponownie pracownik HiL (w 1990 r. zmiana nazwy na Huta im. Tadeusza Sendzimira); od 2005 r. doradca prezesa w Agencji Rozwoju Przemysłu w Warszawie.

W marcu 1968 r. zawieszony na stanowisku mistrza za odmowę udziału w pacyfikacji manifestacji studenckich; przed 1980 r. kolporter niezależnego pisma "Robotnik" i ulotek SKS.

W NSZZ "S" od sierpnia 1980 r.; brał udział w sierpniowym strajku na Wydziale Stalowni Martenowskiej HiL; doradca strajkujących w trakcie rozmów z dyrekcją Huty; we wrześniu 1980 r. wszedł w skład w zarządu Komisji Robotniczej Hutników; członek MKZ Kraków (od grudnia 1980 MKZ Małopolska), którego został wiceprzewodniczącym, odpowiedzialnym za sekcję prasy; we wrześniu 1980 r. członek delegacji, która złożyła w Sądzie Wojewódzkim wniosek o rejestrację NSZZ "S"; od października 1980 r. członek redakcji "Wiadomości Krakowskich"; od 28 listopada 1980 r. współkierujący MKZ (z A. Cyranem), a w okresie styczeń - lipiec 1981 r. p.o. przewodniczący MKZ; w styczniu 1981 r. wszedł w skład delegacji MKZ na rozmowy z Komisją Rządową po strajku w nowosądeckim Ratuszu; od 17 marca 1981 r. przewodniczący KRH i przedstawiciel HiL w "Sieci"; w dn. 17 maja 1981 r. współorganizator "Białego Marszu"; w maju 1981 r. przewodniczył delegacji "S" na Kongres Międzynarodowej Federacji Metalowców w Waszyngtonie; od maja 1981 r. z upoważnienia KKP przewodniczył grupie negocjacyjnej "S" w Sejmie PRL ds. ustawy o przedsiębiorstwie państwowym i samorządzie załogi (ustawę przyjęto we wrześniu 1981 r.); w lipcu 1981 r. był delegatem na I WZD RM w Tarnowie, gdzie został wybrany na delegata na KZD.

W dn. 13-16 grudnia 1981 r. uczestniczył w strajku w HiL i przewodniczył Regionalnemu Komitetowi Strajkowemu "S". Po pacyfikacji strajku ukrywał się; w dn. 13 stycznia 1982 r. został zatrzymany, internowany, a następnie aresztowany; w dn. 25 lutego 1982 r. skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 4 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych; karę odbywał w Krakowie, Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Kłodzku i Strzelinie; w dn. 13-31 sierpnia i w październiku 1982 r. uczestniczył w głodówkach; w więzieniu wydawał nielegalne gazetki "Ekstrema" i "Krata"; w dn. 25 listopada 1983 r. został zwolniony na mocy amnestii; wcześniej - w marcu 1982 r. zwolniony z pracy; mimo choroby nie otrzymał III grupy inwalidzkiej.

Współorganizator i uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy i mszy św. za Ojczyznę w Mistrzejowicach, Warszawie, Piekarach Śląskich, Tarnowie i Dębicy; wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany w l. 1984-1988; w 1984 r. współorganizator Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego im. kard. Stefana Wyszyńskiego przy parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach; działacz KIK, Małopolskiego Komitetu Walki o Praworządność (1984) i Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy (1984).

Od 23 października 1986 r. prowadził jawnną działalność na czele reaktywowanej KRH "S" (wraz z E. E. Nowakiem, J. Ciesielskim i S. Handzlikiem). W dn. 26 kwietnia - 4 maja 1988 r. uczestniczył w strajku w HiL, będąc członkiem KS, wraz z J. Ciesielskim i S. Handzlikiem przejął kierowanie strajkiem; po pacyfikacji strajku pobity i aresztowany (5 maja 1988 r.); zwolniony po 14 dniach.

Od 19 maja 1988 r. członek Komitetu Organizacyjnego "S" HiL; od 30 września 1988 r. członek jawnego RKS Małopolska, od 8 marca 1989 r. członek Prezydium RKS; od 25 września 1988 r. członek KKW; 18 grudnia 1988 r. wszedł w skład KO przy Przewodniczącym "S" L. Wałęsie; w dn. 27 stycznia 1989 r. brał udział w spotkaniu przygotowawczym do Okrągłego Stołu w Magdalence k. Warszawy; w 1989 r. uczestniczył w obradach plenarnych Okrągłego Stołu oraz w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej; członek-założyciel Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego (10 kwietnia 1989 r.); w okresie luty-czerwiec 1989 r. redaktor "Czasu Solidarności"; obecnie felietonista "Tygodnika Solidarność"; kanclerz Kapituły Medalu "Niezłomnym w słowie".

Działalność związkowa: KRH NSZZ "S": przewodniczący (1981, 1989-1992); delegat na WZD RM (1981, 1989-1992); delegat na KZD: (1981, 1990-1992).

Poseł na Sejm w l. 1989-1993; od 24 października 1990 r. przewodniczący Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego; radny Sejmiku Województwa Małopolskiego (1998-2002); senator RP od 2011 r.

Współzałożyciel Stowarzyszenia Wspólnota Polska (1990); współzałożyciel gazety "Czas Krakowski" (1990); prezes Stowarzyszenia PChD w Małopolsce (1999-2002). Od VI 2007 r. członek rady Kirche in Not (Pomoc Kościołowi w Potrzebie); w l. 2003-2010 kilkakrotnie prezes i przewodniczący Rady Nadzorczej Hutnik Kraków SSA.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31

Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Mieczysław Gil (ur. 9.01.1944, zm. 29.09.2022); ukończył Technikum Hutniczo-Mechaniczne w Krakowie (1963). W latach 1963-1982 pracownik Stalowni Konwertorowej Huty im. Lenina (HiL) w Krakowie, od 1978 redaktor pisma zakładowego "Głos Nowej Huty".

W VIII 1980 uczestnik strajku, następnie rzecznik na Wydz. Stalowni Martenowskiej HiL. Od IX 1980 w "Solidarności", w zarządzie powstającej Komisji Robotniczej Hutników, doradca KRH podczas rozmów i podpisania porozumienia z dyrekcją.

Wiceprzewodniczący MKZ Kraków (od XII 1980 MKZ Małopolska) odpowiedzialny za sekcję prasy. Od X 1980 w redakcji pisma MKZ "Wiadomości Krakowskie"; od 28 XI 1980 współkierujący MKZ wraz z Andrzejem Cyranem; I-VII 1981 p.o. przewodniczącego. W I 1981 w składzie delegacji MKZ na rozmowy z Komisją Rządową po strajku w nowosądeckim Ratuszu.

Od 17 III 1981 przewodniczący KRH; przedstawiciel HiL w Sieci Wiodących Zakładów Pracy. 17 V 1981 współorganizator białego marszu po zamachu na Jana Pawła II. W V 1981 przewodniczący delegacji "Solidarności" na Kongresie Międzynarodowej Federacji Metalowców w Waszyngtonie. Od V 1981 z upoważnienia KKP przewodniczący grupy negocjacyjnej "Solidarność" w Sejmie PRL ds. ustawy o przedsiębiorstwie państwowym i samorządzie załogi (ustawę przyjęto we IX 1981). W VII 1981 delegat na I WZD Regionu Małopolska, delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów, członek Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność".

13-16 XII 1981 uczestnik strajku w HiL, przewodniczący RKS "S" Regionu Małopolska; po pacyfikacji strajku w ukryciu. 13 I 1982 zatrzymany, przez 2 dni internowany, nast. aresztowany, 25 II 1982 skazany wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 4 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych, osadzony w ZK w Krakowie, nast. Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Kłodzku i Strzelinie; 13-31 VIII i w X 1982 uczestnik głodówek o przyznanie statusu więźnia politycznego; wydawał nielegalne gazetki więzienne "Ekstrema" i "Krata", prowadził nasłuch radiowy na przemyconym odbiorniku; 25 XI 1983 zwolniony na mocy amnestii; w III 1982 zwolniony z pracy. ZUS odmówił przyznania mu III grupy inwalidzkiej mimo udokumentowanej choroby.

Od 1983 współorganizator i uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy i Mszy za Ojczyznę, m.in. w Krakowie-Mistrzejowicach, Warszawie, Piekarach Śl., Tarnowie, Dębicy. 1983-1989 utrzymywał się z rolnictwa. 1984-1989 kilkadziesiąt razy zatrzymywany i przesłuchiwany. W 1984 współinicjator Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego im. kard. Stefana Wyszyńskiego przy parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach; od 1984 członek KIK. Od 3 XI 1984 w Małopolskim Komitecie Walki o Praworządność, 7 XI 1984 współzałożyciel i działacz Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy.

Od 23 X 1986 prowadził jawną działalność na czele reaktywowanej KRH "S" (m.in. z Edwardem E. Nowakiem, Janem Ciesielskim i Stanisławem Handzlikiem).

26 IV - 4 V 1988 uczestnik strajku w HiL, członek KS, wraz z J. Ciesielskim i S. Handzlikiem przejął kierowanie strajkiem, po pacyfikacji strajku pobity, 5 V 1988 aresztowany, po 14 dniach zwolniony na skutek interwencji przedstawicieli Kurii Biskupiej. Od 19 V 1988 członek Komitetu Organizacyjnego "S" HiL. Od 30 IX 1988 członek jawnego RKS Małopolska, od 8 III 1989 członek Prezydium tegoż.

Od 25 IX 1988 w Krajowej Komisji Wykonawczej, od 18 XII 1988 w Komitecie Obywatelskim przy Przewodniczącym "Solidarności" Lechu Wałęsie; 27 I 1989 uczestnik spotkania przygotowawczego do Okrągłego Stołu w Magdalence k. Warszawy. W 1989 uczestnik obrad plenarnych Okrągłego Stołu oraz w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej. II-VI 1989 w zespole redakcyjnym "Czasu Solidarności". Od 10 IV 1989 w Małopolskim Komitecie Obywatelskim.
1989-2004 ponownie zatrudniony w HiL (od 1990 Huta im. Tadeusza Sendzimira). Od 28 IV 1989 - I 1992 przewodniczący KRH w HiL. 1989-1991 poseł RP z listy KO "Solidarności", przewodniczący Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego; 1990-1992 delegat na WZD Regionu Małopolska i KZD "S". W 1990 współzałożyciel Stowarzyszenia Wspólnota Polska, od III 1990 w redakcji dziennika "Czas Krakowski". 1991-1993 poseł RP z listy Krakowska Koalicja Solidarni z Prezydentem. W 1993 redaktor nacz. dziennika "Nowa Gazeta". 1996-1999 w PChD, 1999-2002 w PPChD, szef struktur małopolskich. 1998-2002 radny Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy AWS. Od 2005 doradca prezesa w Agencji Rozwoju Przemysłu w Warszawie, prezes Stowarzyszenia PChD. Senator RP w list Prawa i Sprawiedliwości w 2011 roku, w kolejnych wyborach 2015 nie został wybrany.

Mieczysław Gil był żonaty z dziennikarką Ewą Gil - Gomułka, miał dwoje dzieci Zuzannę i Adama.

Mieczysław Gil zmarł 29 września 2022 roku w Krakowie i został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim przy ul. Prandoty.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1980) prze Prezydenta RP na Uchodźstwie, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014), pośmiertnie Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2022).

Informacja z listy Strajk 88

Komitet Strajkowy Hutników, KRH

Informacja z listy Aresztowani

(1944), pracownik HiL, aresztowany 13 l 1982, skazany na 4 lata pozbawienia wolności, zwolniony w 25 XI 1983.