Solidarność to znaczy razem

Hardek Władysław

Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1

Ur. 3 czerwca 1947 r. w Krakowie.

Absolwent Technikum Mechanicznego w Krakowie (1968).

W l. 1961-1987 pracownik Huty im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland) w Krakowie-Nowej Hucie jako ślusarz, mistrz i starszy mistrz szlifierni walców i warsztatów łożyskowych na Wydziale Walcownia Zimna; obecnie pracuje jako kierowca w Kanadzie.

W NSZZ "S" od września 1980 r.; uczestnik strajków w sierpniu 1980 r. w HiL; inicjator i współzałożyciel struktur "S" w HiL; przewodniczący Komitetu Robotniczego Hutników, od października 1980 r. do 17 marca 1981 r. przewodniczący KRH; delegat na I WZD RM w lipcu 1981 r., podczas którego odmówił kandydowania na przewodniczącego ZRM; członek ZRM (1981); delegat na I KZD "S" w Gdańsku w 1981 r.

Po wprowadzeniu staniu wojennego uniknął internowania, udając, że nie ma go w mieszkaniu; w dn. 13-16 grudnia 1981 r. uczestnik strajku w HiL, członek Komitetu Strajkowego i Regionalnego Komitetu Strajkowego; po pacyfikacji strajku ukrywał się; organizator struktur podziemnych "S" w Małopolsce; w styczniu 1982 r. współtwórca (ze S. Handzlikiem, J. Ciesielskim i J. Paculą) i przewodniczący RKW "S" Regionu Małopolska; współtwórca Ogólnopolskiego Komitetu Oporu (styczeń - kwiecień 1982 r.); od kwietnia 1982 r. przedstawiciel RKW w TKK; w dokumentach posługiwał się pseudonimami i kryptonimami: "Antek", "Profesor", "2500" i "315".

W dn. 19 sierpnia 1983 r. aresztowany w Pile; w dn. 22 sierpnia 1983 r. odczytał w głównym wydaniu "Dziennika Telewizyjnego" oświadczenie o ujawnieniu się, w którym uznał prowadzenie dalszej działalności konspiracyjnej za bezcelowe (z przekazanych później informacji wynika, że odczytanie narzuconego mu tekstu miało na celu ostrzeżenie pozostałych członków TKK przed zasadzką SB); odmówił SB udzielenia informacji, które mogły zdekonspirować podziemne struktury "S"; zwolniony 24 sierpnia 1983 r.

We wrześniu 1983 r. powrócił do pracy w HiL, gdzie był izolowany przez dotychczasowych współpracowników; w kolejnych latach nakłaniany do współpracy z SB, wykorzystującej m.in. chorobę jego syna; w kolejnych latach odrzucał również propozycje wejścia do Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa.

W 1987 r. wyjechał do Niemiec, a następnie do USA i Kanady.


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31