Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Damian Kalbarczyk (ur. 1.01.1950 Mierzwiączka k. Dęblina); absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1972). W latach siedemdziesiątych był współpracownikiem miesięcznika „Wiedza i Życie”. Od 1976 uczestniczył w prywatnym seminarium poświęconemu historii idei, które prowadził Jerzy Jedlicki. W 1979 został członkiem redakcji nowo powstałego, wydawanego poza cenzurą pisma „Res Publica”, był zastępcą redaktora naczelnego Marcina Króla. W tym samym okresie był stypendystą Towarzystwa Kursów Naukowych. Pod pseudonimem Paweł Bodnar wydał w 1980 poza cenzurą wybór pism Tomáša Masaryka, a w 1981 oficjalnie wybór „Wskrzesić Polskę, zbawić świat. Antologia polskiej chrześcijańskiej myśli społeczno-radykalnej 1831-1864”.

Internowany (13 grudnia 1981 do 31 grudnia 1981) w ośrodku odosobnienia w Białołęce. W 1984 został członkiem Klubu Myśli Politycznej „Dziekania” założonego przez Stanisława Stommę. W stanie wojennym uczestniczył w wielu spotkaniach i dyskusjach organizowanych przez podziemne struktury opozycyjne - publikował też w obiegu nieoficjalnym. W 1986 wydał w obiegu oficjalnym tom „Rzeczpospolita przyjaciół. Wybór pism społecznych i politycznych Edwarda Abramowskiego”. W tym czasie był członkiem redakcji miesięcznika „Znak”.

W latach 1987-1992 był członkiem redakcji reaktywowanego pisma Res Publica, w 1992 wszedł w skład zespołu redakcyjnego (poza ścisłą redakcją) pisma Res Publica Nowa.

W 1989 r. aktywnie uczestniczył w pracach Warszawskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.

Od września 1990 kierował w Telewizji Polskiej programem informacyjnym „Obserwator”. Po zawieszeniu w lutym 1991 programu jako krytycznego wobec prezydenta Lecha Wałęsy odszedł z TVP i został redaktorem naczelnym dziennika „Obserwator Codzienny”, który ukazywał się do maja 1992. W kolejnych latach tworzył Zespół Parlamentarne Polskiego Radia, był pierwszym prezesem „Inforadia” (obecnie „TokFM”), szefem działu politycznego „Sztandaru”, szefem działu kulturalnego „Życia”. Publikował w "Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej", „Aneksie”, "Krytyce", "Res Publice", "Tygodniku Powszechnym", "Więzi", "Znaku"

Był założycielem i pierwszym dyrektorem Instytutu Adama Mickiewicza (2000-2002).

Był także jednym z założycieli i wiceprezesem powstałej w 2011 Fundacji Jerzego Turowicza (obecnie w Radzie Nadzorczej Fundacji) oraz Stowarzyszenia „Sterling Angels”.

Uhonorowany medalem "Dziękujemy za wolność" (2024).