Biogram w Indeksie Osobowym SSS
Barbara Labuda (ur. 19 kwietnia 1946 w Żmigrodzie). Ukończyła w 1970 studia w Instytucie Filologii Romańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. 1970-1973 studentka historii literatury, politologii i socjologii na Uniwersytecie Paryskim; W 1984 na Wydziale Filologicznym UWr uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych. Pracowała w Instytucie Filologii Romańskiej.
Prowadziła biblioteczkę wydawnictw emigracyjnych i niezależnych we Wrocławiu 1975-1979. Od września 1976-1980 współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, następnie KSS KOR, po czerwcu 1976 zbierała pieniądze oraz mobilizowała opinię publiczną na rzecz poparcia represjonowanych robotników Radomia i Ursusa. Uczestniczka wykładów Uniwersytetu Latającego (1977). Podczas pobytu we Francji (1978-1979), propagowała idee KOR, tłumaczyła m.in. na jęz. francuski pismo „Robotnik”.
We wrześniu 1980 wstąpiła do "Solidarności", doradca MKZ, następnie ZR Dolny Śląsk, kierownik Wszechnicy Związkowej, prowadziła m.in. wykłady nt. ruchu związkowego na Zachodzie. W czerwcu 1981 delegatka na I WZD Regionu Dolny Śląsk, oraz na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”.
W listopadzie 1981 założycielka Klubu Dyskusyjnego Tygiel we Wrocławiu. 22.11.1981 sygnatariuszka deklaracji powołania Klubu Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość.
13-16 grudnia 1981 uczestniczka strajku w VII Zajezdni Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego oraz w Państwowej Fabryce Wagonów Pafawag we Wrocławiu, po pacyfikacji w ukryciu. Zwolniona z pracy. Od marca 1982 członek RKS Dolny Śląsk, odpowiedzialna za kontakty międzyregionalne i z TKK.. Redaktorka w podziemnym piśmie „Z Dnia na Dzień”.
5 października 1982 zatrzymana i aresztowana; skazana 29.04.198 r. przez Sąd Garnizonowy Śląskiego Okręgu Wojskowego na 1,5 roku więzienia, osadzona w ZK we Wrocławiu i Krzywańcu, w lipcu 1983 zwolniona na mocy amnestii.
1983-1987 autorka w podziemnych pismach, m.in. „Tygodniku Mazowsze”, „Ogniwie”. 1987-1990 członkini i rzeczniczka RKW Dolny Śląsk (odpowiedzialna za kontakty ze zw. zaw. na Zachodzie). Podjęła działalność o charakterze jawnym w 1986 r. Od 1987 członek i rzecznik RKW Dolny Śląsk, redaktor naczelna podziemnego pisma "Region" (od nr. 56 z 1989 wydawanego legalnie). Uczestniczka prac komisji zagranicznej Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie.
W latach 1981-1989 współpracowała z działaczami Komisji Robotniczej Hutników Nowej Huty (Jan Ciesielski - brat, St. Handzlik, Edward Nowak) a tym samym z regionem Dolnośląskim (Władysławem Frasyniukiem).
Rozpracowywana (1980-1986) przez Służbę Bezpieczeństwa w ramach KE krypt. Duet; w l. 1987-1989) w ramach SOR krypt. Ważka.
W 1989 została posłanką na Sejm X kadencji z listy Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" mandat posła sprawowała do 1997 r. nie ubiegała się o reelekcję. W 1990 współzałożycielka ROAD, 1991-1995 w UD, UW, z której odeszła w 1995 popierając w drugiej turze wyborów prezydenckich Aleksandra Kwaśniewskiego. Założycielka i przewodnicząca Parlamentarnej Grupy Kobiet, członkini rady programowej Kongresu Kobiet, a w 2011 "ministrem ds. świeckości państwa i wielokulturowości" w tzw. gabinecie cieni Kongresu Kobiet. Prezes Fundacji Pomoc Kobietom oraz Stowarzyszenia na rzecz Praw i Wolności Bez Dogmatu. W 2019 stanęła na czele komitetu poparcia partii Wiosna Roberta Biedronia.
Od 1995 do 2005 pełniła funkcję podsekretarza, od 1998 sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, kierownik Biura ds. Społecznych, Kultury i Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi. 2005-2010 ambasador RP w Luksemburgu.
W 2005 opublikowała książkę Poszukiwania traktującą o "dojrzewaniu do duchowości" i "filozoficznych poszukiwaniach". Jej bratem jest działacz Solidarności z Krakowa Jan Ciesielski. Jest członkiem Stowarzyszenia Sieć Solidarności.
Odznaczona francuskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Legii Honorowej (2004), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) oraz Medalem "Dziękujemy za wolność" (2024).
