Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2

Ur. 18 grudnia 1936 r. w Krakowie.

Absolwent Poligraficznej Szkoły Inżynierskiej i Instytutu Językowego Herdera w Lipsku (b. NRD, 1966).

W l. 1954-1960 praktykant i następnie trawiacz-chemigraf oraz główny technolog (1968-1969) w Zakładach Offsetowych w Krakowie; w l. 1969-1970 dyspozytor w Drukarni Narodowej; w l. 1970-1976 starszy mistrz w Drukarni Wydawniczej w Krakowie; w l. 1976-1995 technolog, kierownik działu i stereotyper w Krakowskiej Drukarni Prasowej.

W NSZZ "S" od 1980 r. w Drukarni Prasowej; uczestnik strajku drukarzy w sierpniu 1981 r. w trakcie tzw. "Dni bez prasy".

Po wprowadzeniu stanu wojennego pozbawiony funkcji kierowniczych w zakładzie pracy i zawieszony w czynnościach służbowych za swoją postawę w miejscu pracy. Wraz z żoną włączył się aktywnie do działalności konspiracyjnej. Ukrywał w domu poszukiwanych listami gończymi działaczy (m.in. J. Rzyckiego, ps. "Stefan", współorganizatora strajku w Hucie Katowice, P. Bielawskiego i J. Senia, uciekinierów z ośrodka internowania w Załężu, J. Mroczka i S. Morawieckiego). Organizował w piwnicy punkt poligraficzny. W 1982 r. przystąpił do Porozumienia Prasowego "Solidarność Zwycięży". Od 1982 r. współpracował także z "Solidarnością Walczącą" oraz z pismem środowiskowym "Zomorządność".

Jako pracownik drukarni, mając dostęp do materiałów poligraficznych, w l. 1982-1989 zaopatrywał struktury podziemne PP "SZ", "SW" i "Zomorządność" w farbę offsetową, papier i inne materiały, potrzebne do funkcjonowania niezależnej prasy. Wraz z żoną Fryderyką i czwórką małoletnich dzieci w l. 1982-1989 drukował ulotki, prasę oraz plakaty. Związany z podziemnymi biuletynami "Solidarność Zwycięży" ("Solidarność Walcząca Zwycięży", "Solidarność Walcząca"), "Kurierkiem B" i "Zomorządnością". Dom Łazarów był punktem kolporterskim dla kilku struktur podziemnych.

Uczestnik uroczystości patriotycznych, demonstracji oraz mszy św. za ojczyznę na terenie Krakowa i Nowej Huty. Współpracował ściśle z parafią Księży Sercanów (księża M. Moskwa i A. Ulaczyk). Od 1989 r. do 1990 r. przewodniczący Komitetu Obywatelskiego "S" Kraków-Płaszów; brał aktywny udział w przygotowaniu do wyborów parlamentarnych (1989).

W l. 50. i 60. XX w. uprawiał boks w wielu klubach sportowych, między innymi we Włókniarzu Kraków, Cracovii oraz w Dynamo Lipsk i DHFK (b. NRD), zawodnik wagi piórkowej i koguciej. Społeczny trener boksu klubów młodzieżowych, w tym parafialnego "Faustyna Kraków".

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2015); uhonorowany Krzyżem Semper Fidelis (2000) oraz medalami "Niezłomnym w Słowie" (2007) i "Zasłużony dla Małopolskiej Solidarności" (2007).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31