Biogram w Indeksie Osobowym SSS
Andrzej Marciniak (ur. 14.06.1954, Kraków), z zawodu technik elektryk po technikum przy HiL (1976). Pracował w HiL od 1974-1976 jako elektryk w TA, od 1976 do 1977 na PKP jako pomocnik maszynisty na elektrowozach, a od marca 1977 w ZK jako elektryk, do 2000 r. pracował na Węglowni (od 1980 do 2000 jako brygadzista). Od 2000 d0 2012 obsługiwał całą Koksownię jako elektryk utrzymania ruchu. Kilka razy był brygadzistą (od reorganizacji do reorganizacji).
Należał do Solidarności od początku jej powstania. Brał udział w zebraniach założycielskich, we wrześniu 1980 r., m.in. na zebraniu na wydziale ZB-1 z udziałem m.in. Władysława Hardka i Sylwestra Mlonka.
Podczas strajku (13.-15/16.12.1981), po wprowadzeniu stan wojennego brał w nim udział, ale w przypadku ZK polegało to na tzw. obniżeniu produkcji do granic bezpieczeństwa, zgodnie z decyzją komitetu strajkowego.
Po wprowadzeniu stanu wojennego 13.12.1981 r., jak sam pisze: "byłem w kręgu ludzi którzy byli przeciwnikami władz. Początkowo była to luźna współpraca z podobnie myślącymi. Zaczęły pojawiać się pisma podziemne w kolportażu których brałem udział na terenie Zakładu Koksowniczego. Współpracowałem z Edwardem Nowickim, Kazimierzem Mazurem, Wojciechem Danielem, Jerzym Cholawą (nie żyje był Skarbnikiem SFPP na Wydziale K-1), Bolesławem Kozłowskim, Witoldem Markiewiczem (znany mi jedyny inżynier współpracują z nami) czy Czeławem Tondyrą.
Był członkiem SFPP (Społeczny Fundusz Pomocy Pracowniczej" od samego początku. Głównym łącznikiem z wyższymi strukturami był Edward Nowicki, który dostarczał legitymacje i znaczki.
Napisał min.: "Ja z brygady wydelegowałem Jurka Cholawę na spotkanie z księdzem Palmowskim i Jurek został skarbnikiem. Było to chyba spotkanie założycielskie SFPP lub jedno z pierwszych informacyjnych dla skarbników".
Wspomina: "uważałem, że pewne działania trzeba robić jawnie dlatego prowadziłem kilka spraw pracowniczych przed Sądem Pracy w Krakowie ( Dodatek Koksowniczy, Ekwiwalent Węglowy - Wygrane w sądzie Najwyższym )".
4 grudnia 1987 roku był w gronie inicjatorów (wraz z Wojciechem Danielem), którzy złożyli wniosek o ponowną rejestrację "Solidarności" w Sądzie, wraz z 10 osobowym Komitetem Założycielskim. W tym czasie był przewodniczącym Rady Pracowniczej na ZK (III kadencja od grudnia 1987 do grudnia 1989, które w zasadzie zastępowały Związki Zawodowe. Ludzie z "Solidarności" praktycznie opanowali 4 Zakłady, tj. ZK - Józef Krężołek, ZB - Janusz Pura, ZW - Marek Szczupak. Robili to jawnie chociaż wszyscy wiedzieli że działają w imieniu Solidarności. Działalność w okresie 1988-89 to było ciągłe konflikty i spory z dyrekcją, praktycznie o wszystko."
Brał udział w strajku wiosennym w 1988 roku, chociaż nie był członkiem w Komitetu Strajkowego.
Członek Stowarzyszenia Sieć Solidarności, członek Komisji rewizyjnej III kadencji.
Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2018)
