Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.2
Ur. 22 kwietnia 1934 r. w Charsznicy, pow. miechowski.
Ukończył Technikum Mechaniczne w Olkuszu, kierunek technik-mechanik (1953); w l. 1954-1956 uczęszczał do Technicznej Szkoły Wojsk Lotniczych w Zamościu i w Oleśnicy (nie został dopuszczony do promocji).
Zatrudniony w l. 1957-1982 w Charsznickiej Odlewni Żeliwa w Charsznicy jako inspektor, a następnie kierownik kontroli jakości i normalizacji i specjalista ds. BHP, autor licznych wniosków racjonalizatorskich; na rencie od 1983 r.; na emeryturze od 1994 r.
W NSZZ "Solidarność" od 1980 r., założyciel koła NSZZ "Solidarność" w Odlewni; wiceprzewodniczący KZ NSZZ "S" w Charsznickiej Odlewni Żeliwa (1980-1981); organizator struktur "Solidarności" w Charsznicy, m.in. w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Chodowie i w Kolei Wąskotorowej w Charsznicy.
Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dn. 14 grudnia 1981 r. odmówił wraz z J. Miłkiem i J. Słaboniem podjęcia pracy i próbował zorganizować strajk w Odlewni, rozklejając na terenie zakładu plakaty informujące o proteście; pracownicy odlewni nie podjęli jednak strajku; zatrzymany przez SB wieczorem 14 grudnia 1981 r.
Aresztowany tymczasowo w dn. 14 grudnia 1981 r. – 7 stycznia 1982 r. w Komendzie MO w Miechowie, w ZK w Pińczowie i ZK w Kielcach-Piaskach pod zarzutem kontynuowania działalności związkowej i próby zorganizowania strajku; skazany w trybie doraźnym przez Sąd Wojewódzki w Kielcach 7 stycznia 1982 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz pozbawienie praw publicznych na trzy lata, a także na pokrycie opłat sądowych i kosztów postępowania sądowego (łącznie 9458 zł); osadzony w ZK w Hrubieszowie; w ZK prowadził przez trzy tygodnie głodówkę, dwukrotnie karany osadzeniem w izolatce za śpiewanie pieśni patriotycznych; w więzieniu nabawił się żółtaczki typu B, grzybicy oraz nerwicy; zwolniony 14 lutego 1983 r.
Z związku z aresztowaniem i skazaniem zwolniony z pracy 14 marca 1982 r.; szykanowany przez SB w kolejnych latach, m.in. poprzez uniemożliwienie znalezienia zatrudnienia, rewizje w miejscu zamieszkania i zatrzymywania na 48 godz.; w związku z brakiem możliwości zatrudnienia i znaczącym pogorszeniem stanu zdrowia w wyniku osadzenia w więzieniu przeszedł na rentę inwalidzką w 1983 r. Uniewinniony od zarzucanych mu czynów w 1993 r. przez Sąd Najwyższy w Warszawie.
Uczestnik, wraz z żoną Teodorą, spotkań podziemnej "Solidarności" w kościele oo. Karmelitów na Piasku w Krakowie.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2017) oraz uhonorowany medalami "Za zasługi dla Małopolskiej Solidarności" (2016) oraz "Dziękujemy za Wolność" (2016).
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom II. Kraków 2017
Ostatnia weryfikacja danych: 2017-08-31
