Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1
Ur. 30 września 1953 r. w Krakowie.
Absolwent I LO w Krakowie im. B. Nowodworskiego (1972); student IV roku Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, zrezygnował ze studiów po likwidacji kierunku "Eksploatacja kolei" (1976).
W l. 1976-1985 dyżurny ruchu na nastawni dysponującej stacji PKP Kraków-Płaszów; po zwolnieniu z pracy artysta chóru, a następnie inspektor chóru w Operze i Operetce Krakowskiej (1986-1996); od 1996 r. zajmuje się dorywczymi pracami przy przedsięwzięciach kulturalnych, m.in. współpracując z Operą Dolnośląską we Wrocławiu (do 2002 r.), Towarzystwem Przyjaźni Polsko-Francuskiej Oddział w Krakowie oraz m.in. grając w filmach polskich i zagranicznych.
W l. 70. XX w. związany z Dominikańskim Duszpasterstwem Akademickim "Beczka" w Krakowie.
W NSZZ "S" od września 1980 r.; inicjator w dn. 3 września 1980 r. zorganizowania spotkania poświęconego powołaniu niezależnych związków zawodowych na Stacji PKP KrakówPłaszów (wraz z M. Krzeczowską, J. Kaczmarczykiem i T. Gugałą); na spotkaniu w dn. 5 września 1980 r. wybrany na przewodniczącego Tymczasowego Zarządu Organizacji NZZ, a następnie na przewodniczącego Tymczasowej KZ; w grudniu 1980 r. wybrany na przewodniczącego KZ "S" Stacja PKP Kraków-Płaszów; delegat do MKZ Kraków.
W październiku 1980 r. wybrany na wiceprzewodniczącego Okręgowej Komisji Porozumiewawczej Pracowników Południowej DOKP.
Członek-założyciel Międzyokręgowej Komisji Porozumiewawczej Kolejarzy NSZZ "S": we wrześniu 1980 r. brał udział w negocjacjach z przedstawicielami Ministerstwa Komunikacji w Gdańsku w sprawie realizacji porozumień gdańskich w PKP; w dn. 21-26 października 1980 r. brał udział w proteście głodowym w Lokomotywowni we Wrocławiu (m.in. wraz z L. Dzido i A. Osiką) w odpowiedzi na przerwanie przez stronę rządową rozmów z kolejarzami; sygnatariusz porozumienia zawartego we Wrocławiu przez MKPK "S" z komisją rządowo-resortową (29 października 1980 r.); brał udział w spotkaniach przedstawicieli MKPK "S" z przedstawicielami MK m.in. w Węgierskiej Górce i w Przemyślu w sprawie m.in. wolnych sobót (1981).
Współpracownik Sekcji Informacji, Sekcji Demokracji Związkowej i Sekcji Interwencji MKZ Kraków (a następnie ZRM); członek-założyciel Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania w Krakowie (5 marca 1981 r.).
Delegat na I WZD RM w lipcu 1981 r. w Tarnowie, na którym został wybrany na członka ZRM; delegat na I KZD Kolejarzy NSZZ "S" w październiku 1981 r.
W nocy 12/13 grudnia 1981 r. próbowano go zatrzymać podczas pełnienia dyżuru; po interwencji naczelnika stacji został zabrany przez MO dopiero po zakończeniu pracy i przewieziony na komendę przy ul. Siemiradzkiego, a następnie przy ul. Szerokiej; internowany 13 grudnia 1981 r. w Ośrodku Odosobnienia w Nowym Wiśniczu, a od 29 grudnia 1981 r. w ZK w Załężu; zwolniony 30 stycznia 1982 r.; powrócił do pracy na PKP, skąd został zwolniony w 1985 r.; śledzony przez SB; nie zdecydował się na podjęcie działalności w podziemiu.
Odznaczony srebrną odznaką "Przodujący Kolejarz" (1983) oraz honorową odznaką "Zasłużony dla Transportu RP" za udział w strajku głodowym w 1980 r. (2000); w 2012 r. otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności.
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31
