Solidarność to znaczy razem

Morawiec Julian

Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1

Ur. 1 października 1934 r. w Radwanie, pow. dąbrowski.

Absolwent ZSZ w Grybowie (1952) w kierunku ślusarz.

Pracował w Technicznej Obsłudze Rolnictwa w Tarnowie (1952-1953), Mostostalu Zabrze (1954-1957) i Mostostalu Kraków (19571959) jako mechanik, a następnie w Hucie im. Lenina (1959-1974); w l. 1974-1976 pracował w USA; po powrocie do Polski zatrudniony w KZE Unitra-Telpod (1976-1985); w l. 19861988 pracował jako mechanik w Kompanii Autobusowej w Nowym Jorku; w l. 1988-2005 mechanik urządzeń dźwigowych w prywatnej firmie; w 2005 r. przeszedł na emeryturę; mieszka w Nowym Jorku.

W 1957 r. wiceprzewodniczący Rady Pracowniczej w Mostostalu Zabrze.

W NSZZ "S" od września 1980 r.; organizator "S" w Unitrze-Telpod, wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego, a od 8 stycznia 1981 r. wiceprzewodniczący KZ; delegat na I WZD RM w Tarnowie w 1981 r.

Po wprowadzeniu stanu wojennego brał udział w strajku w Unitrze-Telpod (14-15 grudnia 1981 r.), podczas którego odpowiadał za zabezpieczenie bram i porządek w zakładzie; opuścił zakład tuż przed rozbiciem strajku; zatrzymany w nocy z 15/16 grudnia 1981 r. i przewieziony na posterunek MO przy ul. Zamojskiego, a następnie do KW MO przy ul. Mogilskiej; zwolniony 17 grudnia 1981 r.; w grudniu 1981 r. wielokrotnie wzywany na komendę i nakłaniany do współpracy z SB, którą zdecydowanie odrzucił; zatrzymany 31 grudnia 1981 r. na podstawie trzymiesięcznej sankcji prokuratorskiej; przebywał w areszcie w KW MO przy ul. Mogilskiej, a następnie w AŚ przy ul. Montelupich; za zorganizowanie strajku został postawiony w stan oskarżenia wraz z Leszkiem Zielińskim i Janem Szwabowskim; 25 stycznia 1982 r. został uznany za przywódcę strajku i skazany na karę 1,5 roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata i 27 tys. zł grzywny.

Po zwolnieniu z aresztu represje dotknęły jego syna Janusza, który został w lutym 1982 r. zatrzymany i pobity na posterunku MO na os. Zgody za posiadanie przy sobie bibuły; 22 marca 1982 r. w wyniku rewizji prokuratorskiej wyrok odwieszono, ale ze względu na stan zdrowia nie został ponownie aresztowany; przez kolejne miesiące jego rodzina była nękana, m.in. w październiku 1982 r. aresztowano jego 14-letnią córkę Renatę, a następnie jego żonę; 22 lipca 1983 r. został objęty amnestią.

W 1985 r. wyjechał do USA.

Współorganizator obchodów w Nowym Jorku 20. rocznicy powstania "S" (2000) oraz 20. rocznicy wprowadzenia w Polsce stanu wojennego (2001).


Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31


Informacja z listy Aresztowani

pracownik Unitra-Telpod w Krakowie, aresztowany 1 I - 28 III 1982.