Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1
Ur. 16 listopada 1950 r. w Krakowie.
Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej (1979).
W l. 1969-1985 zatrudniony w Hucie im. Lenina w Krakowie (obecnie ArcelorMittal Poland) jako elektrotechnik, a następnie inżynier na Wydziale Walcownia Zgniatacz oraz jako specjalista ds. inwestycji; w 1983 r. i w 1985 r. zwolniony z pracy w HiL; w l. 1985-1986 starszy specjalista w Przedsiębiorstwie Realizacji Inwestycji Przemysłu Ceramiki Budowlanej CERPRI; w l. 1986-1988 kierownik zakładu w Przedsiębiorstwie Zagranicznym ARTCO w Brzeziu; w l. 1989-1995 zaangażowany w działalność samorządową i administracyjną; w l. 1995-1996 prezes Zarządu Mielec Centrum Sp. z o.o. w Mielcu; dyrektor ds. marketingu i rozwoju w Zakładach Samochodowych Jelcz SA w Jelczu-Laskowicach (1996-1998); prezes Zarządu w Zasada SA w Warszawie (1998-1999); dyrektor Centrum Technicznego w Krakowie w DELPHI AS Poland Sp. z o.o. w Warszawie (1999-2000), wiceprezes Zarządu ds. strategii i rozwoju w Hucie im. Tadeusza Sendzimira w Krakowie (2001-2002); w l. 2003-2008 właściciel i prezes Restrukturyzacja Sp. z o.o.; członek Zarządu w Agencji Rozwoju Przemysłu SA w Warszawie (2006); w l. 2008-2012 prezes zarządu - dyrektor naczelny w Bumar Sp. z o.o. w Warszawie.
W NSZZ "S" od 1980 r.; członek KS "S" na Wydziale Walcownia Zgniatacz HiL w dn. 20-22 sierpnia 1980 r.; współzałożyciel "S" w kom- binacie; od października 1980 r. członek Komitetu Robotniczego Hutników; od 17 marca 1981 r. przedstawiciel HiL w Sieci Organizacji Zakładowych "S", w ramach której opracowywał program gospodarczy kraju dla "S", ustawę o samorządzie pracowniczym oraz pracował nad projektem tzw. Przedsiębiorstwa Społecznego; w 1981 r. współtwórca (z M. Dzielskim) ruchu spółdzielczego, m.in. Spółdzielni Mieszkaniowej organizowanej przez KRH, jako niezależnej inicjatywy związkowej oraz Uniwersytetu Demokracji - niezależnej inicjatywy oświatowej.
Przewodniczący Komitetu Założycielskiego Samorządu Pracowniczego HiL (29 maja 1981 r.).
Delegat na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 r., na którym został wybrany na delegata na I KZD w Gdańsku.
W dn. 13-16 grudnia 1981 r. członek KS HiL; po pacyfikacji strajku ukrywał się; uniknął internowania (SB zatrzymało omyłkowo Edwarda Zbigniewa Nowaka); zatrzymany 13 stycznia 1982 r., aresztowany 19 stycznia 1982 r., skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie 25 lutego 1982 r. za zorganizowanie strajku w HiL na 3,5 roku więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych; po wyroku zwolniony z pracy w HiL; osadzony w ZK w Krakowie, Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Wrocławiu i Strzelinie; zwolniony 8 sierpnia 1983 r. na mocy amnestii.
Po powrocie do pracy w HiL został przeniesiony na gorsze stanowisko; autor pierwszego projektu Statusu Więźnia Politycznego; w 1984 r. współtwórca Towarzystwa Pomocy Więzionym i Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka "Przeciw Przemocy".
W dn. 3 maja 1985 r. ponownie zatrzymany i aresztowany za udział w uroczystościach 3 Maja w Krakowie, osadzony w ZK KrakówPodgórze; zwolniony z pracy w HiL.
Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, w jego mieszkaniu przeprowadzano rewizje; od 23 października 1986 r. członek jawnej KRH (wraz z M. Gilem, J. Ciesielskim i St. Handzlikiem).
W dn. 26 kwietnia - 4 maja 1988 r. uczestniczył w strajku w HiL, rzecznik prasowy strajkujących.
W l. 1989-1991 w Krakowskim KO "S".
Poseł na Sejm z listy KO "S" (1989-1991); wiceprezydent Krakowa (1990-1991); podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (1992-1993), autor licznych inicjatyw i programów gospodarczych; w l. 1993-1995 doradca ministra i podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu; w l. 2000-2001 podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki.
Współtwórca Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej (1989); członek Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego (od 1989); w l. 1989-1994 prezydent Izby PrzemysłowoHandlowej w Krakowie; członek Krajowej Izby Gospodarczej.
Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (1978), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31
Biogram w Indeksie Osobowym SSS
Edward Nowak - inżynier, b. poseł i wiceminister resortów gospodarczych, członek Solidarności, więzień polityczny, działacz obywatelski, inicjator i prezes Sieci Solidarności
Edward E. Nowak (ur. 1950 w Krakowie), absolwent Technikum Elektrycznego nr. 2 w Krakowie (1969); inżynier elektryk (AGH - uk. 1979). Pracownik Huty im. Lenina (1969 - 1970), służba wojskowa (1970-1972); ZETO w Krakowie (1972), ponownie HiL (1972-1981) w wydziale Głównego Energetyka, wydziale Zgniatacz jako st.mistrz.
W sierpniu 1980 członek Komitetu Strajkowego Wydziału Walcowni Zgniatacz HiL (20-22.08.1980), współzałożyciel NSZZ "Solidarność " Huty im. Lenina, członek Komitetu Robotniczego Hutników (KRH) oraz przedstawiciel w Sieci Organizacji Zakładowych NSZZ "Solidarność", która pracowała nad programem gospodarczym kraju. W 1981 współtwórca (z Mirosławem Dzielskim) ruchu spółdzielczego, m.in. Spółdzielni Mieszkaniowej jako niezależnej inicjatywy związkowej. Przewodniczący Komitetu Założycielskiego Samorządu Pracowniczego HiL (1981). Delegat na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Małopolska w Tarnowie (1981), delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność w Gdańsku (1981).
W dniach 13-16 grudnia 1981 członek Komitetu Strajkowego HiL, po pacyfikacji strajku ukrywał się, aresztowany 13 stycznia 1982. Został skazany (wraz z Mieczysławem Gilem) w trybie doraźnym przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie za zorganizowanie wraz z innymi strajku w HiL na 3,5 roku więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych; zwolniony z pracy w HiL. Osadzany więźniach w Krakowie, w Raciborzu, w Strzelcach Opolskich, we Wrocławiu i w Strzelinie. Autor pierwszego projektu Statusu Więźnia Politycznego. Zwolniony 8 sierpnia 1983 na mocy amnestii.
We wrześniu 1983 przyjęty do pracy w HiL w Wydziale Inwestycji (na inne stanowisko na gorszych warunkach). Doradca Tajnej Komisji Robotniczej Hutników (TKRH). W marcu 1984 współtwórca Towarzystwa Pomocy Więzionym, 7 listopada 1984 współtwórca Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka "Przeciw Przemocy". 3 maja - 3 sierpnia 1985 aresztowany i skazany na 3 miesiące pozbawienia wolności za udział w uroczystościach Święta Konstytucji 3 Maja w Krakowie; zwolniony z pracy w HiL.
W l. 1985-1986 starszy specjalista w Przedsiębiorstwie Realizacji Inwestycji Przemysłu Ceramiki Budowlanej CERPRI, zwolniony z pracy. W 1986-1988 kierownik zakładu w Przedsiębiorstwie Zagranicznym ARTCO w Brzeziu.
Od 23 października 1986 członek jawnej KRH. W dniach 26 kwietnia - 5 maja 1988 uczestnik i rzecznik prasowy strajku "Solidarności" w HiL a następnie sekretarz Komitetu Organizacyjnego dla reaktywowania NSZZ "Solidarność", zwolniony z pracy w firmie polonijnej za udział w strajku w HiL. Od 1988 r. rozpoczął własną działalność gospodarczą (1988-1989).
W 1988 roku zainicjował tworzenie obywatelskich inicjatyw samorządowych w regionie Nowej Huty i w pobliskich miejscowościach. W l. 1989-1991 członek Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego "Solidarność".
Od 4 czerwca 19891 r. poseł na Sejm z listy Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" przy Przewodniczącym NSZZ "Solidarność" Lechu Wałęsie ", członek Komisji Nadzwyczajnej ds. Pakietu Reform Gospodarczych oraz Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.
W 1989 jeden z fundatorów Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej Współtwórca (założyciel Radio RMF). Od 1989 członek Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego. W listopadzie 1989 roku inicjator reaktywowania Izby Przemysłowo-Handlowej w Krakowie (pierwsza reaktywowana Izba w Polsce), jej prezydent 1989-1994; członek Krajowej Izby Gospodarczej.
W latach 1990-1991 wiceprezydent Krakowa (Prez. Jacek Woźniakowski), rozpoczął m.in. prywatyzację lokali handlowych. W l. 1992-1993 podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, (opracował Założenia Polityki Przemysłowej Polski, prowadził restrukturyzację Regionu Wałbrzyskiego, przemysłu stoczniowego, farmacji, ciężkiej chemii; opracował założenia polityki motoryzacyjnej Polski; negocjował inwestycje koncernu General Motors i Volkswagen w Polsce); przewodniczący Rządowej Komisji ds. Kopalni Soli w Wieliczce (program ratowania i zabezpieczenia). 1993-1995 doradca ministra i podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, opracował koncepcję oraz ustawę o Specjalnych Strefach Ekonomicznych, zakładał pierwszą SSE w Polsce (Euro Park w Mielcu). W l.1995-1996 prezes Zarządu w Mielec Centrum Sp. z o.o. w Mielcu. W l. 1996-1998 dyrektor ds. marketingu i rozwoju w Zakładach Samochodowych Jelcz S.A. w Jelczu-Laskowicach. W l. 1998-1999 prezes Zarządu Zasada S.A. w Warszawie. W l. 1999-2000 dyrektor Centrum Technicznego w Krakowie Delphi AS Poland Sp. z o.o. w Warszawie. W l. 2000-2001 podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, opracował Program Restrukturyzacji Hutnictwa, w tym konsolidację hut w koncern Polskie Huty Stali oraz Ustawę o restrukturyzacji hutnictwa a także wprowadził firmę Sikorsky do Mielca. W l. 2001-2002 wiceprezes Zarządu ds. strategii i rozwoju w Hucie im. Tadeusza Sendzimira w Krakowie. W l. 2003-2006 w firmie Restrukturyzacja sp. z o.o., właściciel i prezes. W 2006 r. członek Zarządu w Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. w Warszawie. 2007-2008 oraz 2012-2016 : własna działalność gospodarcza w Restrukturyzacja - Edward E. Nowak. 2008-2012 prezes zarządu - dyrektor naczelny w Bumar Sp. z o.o. w Warszawie. Od listopada 2016 na emeryturze.
W 2012 roku inicjator i prezes Stowarzyszenia "Sieć Solidarności" (nadal).
Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1978), Krzyżem Kawalerskim (2000) oraz Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), ponadto uhonorowany Złotym Pierścieniem Miasta Mielec (1997), Medalem za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej (2012), Medalem Euro-Atlantyckim (2013), Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014), Odznaką m. Krakowa "Honoris Gratia"(2014), Złotym Krzyżem Zasługi dla Małopolski (2018), Brązowym Medalem Honorowym za Zasługi dla Województwa Małopolskiego (2023).
Żonaty (Halina), dwoje dzieci: syn. 1974, córka 1981.
Informacja z listy Internowani
członek KRH NSZZ "S" w Hucie im. Lenina w Krakowie. Internowany (ukrywał się) 13.01.1982 - do 19.01.1982 - decyzja 267, po czym aresztowany. Skazany na 3,5 roku więzienia, z art. 46.ust.2 i art. 48 ust.4 dekretu o stanie wojennym. Zwolniony 08.08.1983 (AŚl. ul. Mogilska, ul. Montelupich w Krakowie, ZK w Raciborzu, ZK w Strzelcach Opolskich, ZK Wrocław, ZK Strzelin.
Informacja z listy Strajk 88
Komitet Strajkowy Hutników, KRH, Centrum Informacyjne Strajku
Informacja z listy Aresztowani
(1950), pracownik HiL, aresztowany 19 I 1982, skazany na 3,5 roku pozbawienia wolności, zwolniony 8 VIII 1983, ponownie aresztowany 3 V - VII 1985.
