Biogram w Leksykonie Małopolskiej Solidarności, t.1

Ur. 29 lipca 1938 r. w Krakowie; zm. 3 lutego 2012 r. w Krakowie; pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie (1961); doktorat (1966); habilitacja (1969), profesura (1979).

W l. 1963-1971 asystent, starszy asystent i adiunkt w AM we Wrocławiu; od stycznia 1972 r. kierownik Kliniki Akademii Medycznej w Krakowie (od 1989 r. II Katedrą Chorób Wewnętrznych UJ).; w l. 1974-1981 wicedyrektor Instytutu Medycyny Wewnętrznej AM; w l. 1981-1983 prorektor ds. badań naukowych AM; w l. 1990-1993 rektor AM w Krakowie; w l. 1993-1996 prorektor ds. Collegium Medicum UJ.

Autor i współautor monografii i podręczników oraz ok. 650 prac naukowych, publikowanych w czasopismach międzynarodowych i krajowych; w l. 1995-2002 konsultant krajowy w dziedzinie chorób wewnętrznych.

W NSZZ "S" od 1980 r.; członek Komitetu Założycielskiego "S" w AM w Krakowie; od 1980 r. wiceprzewodniczący KZ "S" AM i PSK; w stanie wojennym kierowana przez niego Klinika Alergii i Immunologii przy ul. Skawińskiej w Krakowie była silnym ośrodkiem "S"; w dn. 18 maja 1983 r. został odwołany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej ze stanowiska prorektora ds. badań naukowych AM w Krakowie za udział w kontrmanifestacji w dn. 1 maja 1983 r. w Krakowie; odsunięty od zajęć ze studentami i ukarany kolegium.

Sygnatariusz wystąpienia do Sejmu PRL w sprawie powołania komisji do zbadania potrzeby zmiany ustawy o związkach zawodowych w związku z odrzuceniem przez Sąd Wojewódzki wniosku komitetów organizacyjnych "S" AM i UJ o rejestrację "S" (25 lutego 1988 r.); uczestnik obrad Okrągłego stołu w Podstoliku ds. Zdrowia; w 1988 r. członek komitetu organizacyjnego NSZZ "S" AM i PSK; członek KO przy L. Wałęsie (1987-1989).

Członek grupy roboczej Fundacji Społecznej "S", której celem było przygotowanie projektu stworzenia ośrodka zajmującego się ochroną zdrowia (1987); członek pierwszego zarządu Ośrodka Nieinwazyjnej Diagnostyki Kardiologicznej Społecznej Fundacji Solidarności w Gdańsku (1989).

W 1993 r. wraz z JM prof. A. Pelczarem, Rektorem UJ doprowadził do włączenia wydziałów medycznych do Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Członek wielu towarzystw i organizacji naukowych, m.in. Papieskiej Akademii Nauk (od 1995 r.), Polskiej Akademii Umiejętności (wiceprezes 2006-2012) i Polskiej Akademii Nauk (od 1998 r.); członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (od 2009 r.); członek Rady Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!" w Krakowie.

Autor książek: "Katharsis. O uzdrowicielskiej mocy nauki i sztuki" (Kraków 2003) oraz "Kore. O chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny" (Kraków 2007).

Doktor honoris causa AM we Wrocławiu (1999), AM w Warszawie (2001), Śląskiej AM w Katowicach (2002), UM w Łodzi (2003) i UJ (2009).

Laureat wielu nagród za osiągnięcia w dziedzinie medycyny; w 1995 r. otrzymał tytuł "Krakowianina Roku".

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2009), orderem Ecce Homo (2008) i medalem "Gloria Medicinae" (1995).

Źródło: Adam Gliksman. Leksykon Ludzi Małopolskiej Solidarności. Tom I. Kraków 2012
Ostatnia weryfikacja danych: 2012-08-31

Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Andrzej Szczeklik (ur. 29.07.1938 r. Kraków, zm. 3.02.2012 r. tamże) - profesor nauk medycznych, zajmował się kardiologią, pulmonologią, kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, pisarz i filozof, przyjaciel Piwnicy Pod Baranami.

Był od pierwszych chwil człowiekiem Solidarności. Członek założyciel „Solidarności” w Akademii Medycznej, wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej AMiPSK. Za udział w 1 majowej kontrmanifestacji 1 maja 1983 r. został odwołany ze stanowiska prorektora AM i odsunięty od zajęć ze studentami.

W stanie wojennym, klinika na Skawińskiej była ważnym ośrodkiem wspierania Solidarności i opozycji, pomocy medycznej, opieki nad internowanymi, więzionymi oraz osobami represjonowaniami i ukrywającymi się. W 1988 roku prof. Szczeklik był jednym z upominających się o formalne przywrócenie NSZZ „Solidarność” a następnie organizował Solidarność na nowo. Później brał udział w obradach „Okrągłego Stołu” w podstoliku ds. zdrowia, był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie oraz członkiem Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” podczas Wyborów czerwcowych 1989 roku.

Uhonorowany medalem "Dziękujemy za wolność" (2019).