Biogram w Indeksie Osobowym SSS

Elżbieta Wenda (ur.19.09.1944 r. Kraków) była nauczycielem akademickim w Zakładzie Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemii UJ. Jej mąż Jerzy Wenda pracował w takim samym charakterze na AGH. Po wprowadzeniu stanu wojennego oboje doprowadzili do koleżeńskiego porozumienia członków Komisji Wydziałowej „S” Wydziału Chemii UJ i Komisji Zakładowej „S” AGH. Uzgadniali plany działań na najbliższe godziny i dni stanu wojennego, sposób oraz miejsce przechowywania dokumentów lub ich niszczenie. Jerzy Wenda wraz z kolegami rozpoczęli strajk okupacyjny na AGH. Elżbieta Wendowa, w tym czasie, mając od wielu lat sparaliżowaną matkę w domu, na wpół sparaliżowanego teścia w szpitalu na ul. Skarbowej i obłożnie chorą teściową, też w szpitalu na Skarbowej, przeorganizowała swój dom, który na ponad siedem lat stał się regularnym miejscem spotkań, zebrań i narad różnych gremiów ludzi podziemia, aż do wyborów czerwcowych 1989 roku. W sposób nieregularny, ale częsty była kurierem prasy podziemnej, dysponując autem przewoziła „bibułę” do miejsc dystrybucji. Zbierała wśród znajomych większe i mniejsze sumy pieniężne dla uwięzionych i ich rodzin, jak też dla ludzi pozbawionych zarobków, w tym literatów.

Wraz z mężem czynnie uczestniczyła w pracach Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego „S”. Jerzy na wyższych szczeblach organizacyjnych (m.in. w wyborach był też mężem zaufania), Elzbieta Wenda natomiast była do dyspozycji Sztabu Wyborczego MKO „S” (ul. Sienna), jako kierowca i transportowiec. Z racji bliskości zamieszkania bardzo często, tuż przed wyborami, korzystano z jej pomocy.

Uhonorowana medalem "Dziękujemy za wolność" (2019).