Solidarność to znaczy razem

Sieć Solidarności

Handzlik Stanisław

Stanisław Handzlik (ur. 21 stycznia 1943 r. w Marcyporębie, pow. wadowicki. Ukończył LO dla Pracujących w Krakowie (1963). W l. 1960-1966 operator sprzętu ciężkiego w Kombinacie Budownictwa Mieszkaniowego Nowa Huta; w l. 1966-1991 technolog walcownik na Wydziale Walcownia Zgniatacz w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland); w 1982 r. zwolniony z pracy, w l. 1984-1989 r. utrzymywał się z prac dorywczych; w 1990 r. redaktor naczelny "Głosu Nowej Huty"; w l. 1990-2003 pracownik Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie; od 2003 r. na emeryturze.

Uczestniczył w pierwszych spotkaniach mających na celu utworzenie struktury koordynacyjnej podczas strajków i protetsów w Hucie Lenina w sierpniu a następnie Komitetu Robotniczego Hutników NSZZ we wrześniu 1980 r. W NSZZ "Solidarność" od września 1980 r.; współtwórca "S" na Wydziale Zgniatacz w HiL; lider związku na zmianie, przewodniczący KZ na Wydziale WZ; w marcu 1981 r. kandydował na przewodniczącego KRH; od 17 marca 1981 r. wiceprzewodniczący KRH, odpowiedzialny za informację i kulturę; w 1981 współredaktor (z J. Ciesielskim, M. Mirowskim, C. Szewczukiem, J. Piekarskim, M. Obarą) niezależnego pisma "Biuletyn Informacyjny Hutników" (od sierpnia 1981 r. pt. "Obserwator Robotniczy KRH BIH"); autor audycji "S" w radiowęźle zakładowym; organizator uroczystości poświęcenia sztandaru KRH (listopad 1981 r.); delegat na I WZD RM w lipcu 1981 r. w Tarnowie.

Współzałożyciel i działacz Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania - KOWzP (od 5 marca 1981 r.); sygnatariusz Deklaracji ideowej Klubów Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość (22 listopada 1981), mających stanowić polityczną emanację ruchu społecznego "S"; przedstawiciel HiL w Sieci Wiodących Zakładów Pracy NSZZ "S".

13 grudnia 1981 ogłosił strajk w Hucie im. Lenina (wraz z Janem Ciesielskim) po wprowadzeniu stanu wojennego; po pacyfikacji strajku ukrywał się wraz z J. Ciesielskim; zwolniony z pracy z zakazem ponownego zatrudnienia; współorganizator struktur podziemnych "S"; od stycznia 1982 r. wiceprzewodniczący RKW Małopolska; koordynator prac wydawniczych i kolportażu (we współpracy z W. Hardkiem, J. Ciesielskim, J. Paculą, J. Marchewczykiem) podziemnych pism RKW oraz współorganizator emisji audycji Radia "S" Małopolska; od stycznia 1982 r. odpowiedzialny za region południowy Ogólnopolskiego Komitetu Oporu NSZZ "Solidarność"; aresztowany 24 czerwca 1982 r. wraz z K. Nosalskim; skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego 3 sierpnia 1982 r. na 4 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych; osadzony w Krakowie i w ZK we Wrocławiu i w Strzelinie; zwolniony 7 sierpnia 1984 r.

Członek Małopolskiego Komitetu Walki o Praworządność (1984); współzałożyciel Inicjatywy Obywatelskiej w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy (1984); wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany; aresztowany 3 maja 1985 r. i skazany na trzy miesiące aresztu za udział w manifestacjach 1 i 3 maja; ponownie aresztowany 4 października 1985 r. za udział w akcji bojkotu wyborów, zwolniony z końcem listopada 1985 r.

Od 23 października 1986 r. członek i zastępca przewodniczącego jawnej KRH (M. Gil, J. Ciesielski, E. Nowak); członek Komisji Interwencji i Praworządności "S" Regionu Małopolska (1987-1988).

W dn. 26 kwietnia - 4/5 maja 1988 r. uczestnik strajku w HiL, członek Komitetu Strajkowego; po pacyfikacji strajku ukrywał się, koordynując protest w formie strajku absencyjnego.

W maju 1988 r. współtwórca Komitetu Organizacyjnego "S" w HiL; współpracownik "Przeglądu Wiadomości Strajkowych" (poprzednika "Nowohuckiego Biuletynu Solidarności"); członek RKS Małopolska (30 września 1988 r.); w 1989 r. w Krakowskim KO "S"; po okrągłym stole tworzył (z T. Piotrowskim) Biuro Krajowej Sekcji Hutnictwa "S" z siedzibą w HiL.

W 1990 r. delegat na II WZD RM i uczestnik II KZD; w 1990 r. zrezygnował z funkcji i członkostwa w NSZZ "S"

Od początku w UD (następnie UW) w l. 1990-1997 - członek Rady Krajowej; od 1997 r. w SKL, od 2002 r. w PO. W l. 1991-1993 poseł na Sejm RP z listy UD; w l. 1990-2006 radny Miasta Krakowa z list: Krakowskiego KO "S" (1990), Komitetu Wyborczego Twoje Miasto (1994), AWS (1998) i PO (2002); w l. 1994-2002 przewodniczący RMK; w l. 2006-2010 i od 2011 r. radny Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy PO.

Współtwórca Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej (1989); członek Fundacji Teatru Ludowego w Nowej Hucie. Czlonek Stowarzyszenia Sieć Solidarności (od 2012) Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2010), uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014)