Jan Jankowski ur. 25.11.1953 w Krakowie. Pracował w Hucie im. Lenina od 1975 do 1987 w charakterze elektryka utrzymania ruchu na wydziale Walcowni Gorącej Taśm Huty im. Lenina.

Do "Solidarności wstąpił we wrześniu 1980 r., gdzie pełnił funkcję przewodniczącego NSZZ Solidarność zmiany E na wydziale P-66 HiL.

Po wprowadzeniu stanu wojennego brał udział w strajku okupacyjnym w HiL (z powodów osobistych) od 15 XII 1981 roku.

Po pacyfikacji huty 16 XII 1981 r. wraz z kolegami rozpoczął tworzenie struktur podziemnej Solidarności w swoim zakładzie pracy i nieprzerwanie prowadził ją do 1987r., kiedy zwolnił się z pracy w HiL. W tamtym okresie zajmował się, na swoim wydziale Społecznym Funduszem Pomocy Pracowniczej (SFPP), także kolportażem prasy, książek i różnych wydawnictw okolicznościowych tzw. drugiego obiegu. Od roku 1984 zaczął publikować własne artykuły w prasie podziemnej "Hutnik" pod pseudonimami Michał i Marcin.

Był jednym z organizatorów akcji protestacyjnych i strajków w hucie; organizował bierny i aktywny opór przeciwko władzy komunistycznej. Od 1985r. zostałem namierzony przez SB (świadectwo: dokumenty z IPN) i od tego czasu ww. służby nękały go rewizjami w domu, wielokrotnie był zatrzymywany (62 godz.) i często wzywany na przesłuchania, w ten sposób próbowano go zniechęcić do dalszej działalności w podziemiu.

W latach 1984-1986 byłem uczestnikiem Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego na Mistrzejowicach. W latach 1983-1987 uczestniczył w spotkaniach Tajnej Komisji Robotniczej Hutników.

Współpracownikami i świadkami jego działalności byli m.in.: Edward Nowak, Marek Szczupak, Jan Franczyk, Wojciech Marchewczyk, Adam Matuła, Jurek Lackosz, Waldemar Skuratowicz, Krystyna Skuratowicz, Jan Skuratowicz. Załączniki: dokumentacja wydana przez IPN Kraków.

Jest czlonkiem Stowarzyszenia Siec Solidarności. Jan Jankowski został uhonorowany Medalem "Dziekujemy za wolność" (2021).