Adam Kramarczyk (ur. 27.08.1941 r. w Krakowie) jest absolwentem Politechniki Krakowskiej (1967) budownictwa lądowego oraz studiów podyplomowych z inżynierii ruchu (1988). W latach 1967 - 79 pracował w Miejskiej Służbie Drogowej w Jaworznie, a po powrocie z wojska (1970-72) w Pracowni Projektowej przy Wojewódzkim Zarządzie Dróg Publicznych w Krakowie (1972-88), później w firmie polonijnej "Lutecia" (1988-90). Od 1990 był dyrektorem PGM Śródmieście, następnie pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, oraz w Małopolskim Biurze Inwestycyjnym, skąd przeszedł na emeryturę w 2007 roku. Obecnie mieszka w Niepołomicach. Uczestniczył w pierwszych zebraniach informacyjnych wolnych związków zawodowych w CeBeA, na przełomie sierpnia i września 1980 roku. Do "Solidarności" wstąpił od początku gdy tylko zaczynała się rodzić, w Rejonie Dróg Publicznych gdzie współtworzył struktury wraz z K.Doeningiem. Był członkiem założycielem Małopolskiego Komitetu Założycielskiego (MKZ) w Krakowie w dniu 15 września 1980 roku a następnie członkiem zarządu i skarbnikiem w MKZ Kraków (księgowa R.Spytkowska). W marcu 1981 r. był członkiem założycielem krakowskiego Komitetu Więzionych za Przekonania. Publikował teksty w "Gońcu Małopolskim". Był także delegatem na I WZD RM w Tarnowie w lipcu 1981 roku. Po wprowadzeniu stanu wojennego, uczestniczył w wiecu strajkowym w CeBeA, a potem w działalność struktur tworzącego się podziemia, m.in. RKW. Został aresztowany w dn. 25.01.1982 roku w mieszkaniu Andrzeja Komorowskiego przy próbie odebrania pierwszego numeru "Biuletynu Małopolskiego". Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego skazał go na karę 3 lat pozbawiania wolności oraz 2 lat pozbawienia praw publicznych. Wraz z nim skazani zostali Grzegorz Jakubowski, Kubisiowski Edward oraz Piotr Świdziński, każdy po 3 lata więzienia. Osadzony został w Areszcie Śledczym Montelupich w Krakowie, a następnie w Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Kłodzku i Strzelinie, skąd wyszedł na mocy amnestii 23 maja 1983 r. Adam Kramarczyk jest członkiem Związku Więźniów Politycznych Okresu Stanu Wojennego oraz Stowarzyszenia Sieć Solidarności. Został uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2015).