Andrzej Martynuska (ur. 31.10.1950 Racibórz), Współinicjator powołania Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w macierzystym zakładzie pracy BSiPE Energoprojekt jesienią 1980 r., jednej z pierwszych w Krakowie, jeszcze przed oficjalnym zarejestrowaniem Związku.

Po ogłoszeniu stanu wojennego kontynuował działalność związkową w podziemiu (zbiórka pieniędzy na pomoc dla poszkodowanych, podziemna Komisja Zakładowa, składki związkowe, kolportaż prasy podziemnej, uniwersytet latający, uczestnictwo i współorganizacja protestów).

W latach 1983-85 współorganizator wakacyjnych wyjazdów dzieci związkowców Solidarności małopolskiej do Francji, w ramach pomocy francuskich Związków Zawodowych CFTC dla NSZZ Solidarność.

Uczestnik pierwszej edycji Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego w Krakowie- Mistrzejowicach, organizowanego przez Śp. ks. Kazimierza Jancarza i Jego współpracowników. Uczestnik wielu przedsięwzięć tego środowiska.

Członek Krakowskiego Komitetu Obywatelskiego "Solidarność", a także Komitetu Obywatelskiego Kraków-Śródmieście od chwili ich utworzenia, współtwórca Komitetu Obywatelskiego Kraków- Prądnik Czerwony oraz lokalnej gazety o tej samej nazwie. Współorganizator wyborów do Sejmu 1989 r. na poziomie województwa. Współorganizator kampanii wyborczej kandydatów Komitetu Obywatelskiego Solidarność w okręgu krakowskim oraz organizator niezależnej kontroli działania Państwowej Komisji Wyborczej podczas wyborów 4 czerwca w Krakowie.

Współorganizator pierwszych niezależnych wyborów samorządowych do Rady Miasta Krakowa w 1990 r. z ramienia Komitetu Obywatelskiego "Solidarność".

Od lipca 1990 r. dyrektor Wojewódzkiego Biura Pracy, a potem Wojewódzkiego Urzędu Pracy, z nominacji pierwszego Wojewody Krakowskiego Tadeusza Piekarza. Jako członek zespołu Wojewody Piekarza czynnie uczestniczył w przekształcaniu administracji państwa komunistycznego w nowoczesną administrację. Tworzył nowoczesne Publiczne Służby Zatrudnienia na poziomie krajowym (jako ekspert) i regionu, początkowo krakowskiego, później małopolskiego. W szczególności tworzył także Wojewódzki Ośrodek Zatrudnienia i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, regionalne struktury Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, kontroli legalności zatrudnienia oraz po wejściu do UE, regionalne rozwiązania dla Instytucji Wdrażającej Europejski Fundusz Społeczny. W latach 2003-2014 kieruje jednostką odpowiedzialną za bezpośrednie wydatkowanie i rozliczenie z Komisją Europejską 2,32 mld zł na programy rozwoju kapitału ludzkiego.

Członek Solidarności nieprzerwanie od 1980r. do 1990r., do czasu objęcia funkcji kierowniczej w regionalnej administracji publicznej, co wykluczało przynależność związkową.

Członek Stowarzyszenia Sieć Solidarności

Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2019)