Józefa Parzelska-Malejky (ur.03.09.1945 w Krakowie).

Należała do NSZZ "Solidarność" w Zjednoczeniu "Budostal (przew. był Edward Kuliga) d początku jego powstania w 1980 roku.

Po ogłoszeniu stanu wojennego, poznała ks. Kazimierza Jancarza, któremu przekazałla dokumentami swojej komisji zakładowej.
Gdy w czerwcu 1982 roku, w kościele w Mistrzejowicach rozpoczęły się nabożeństwa za Ojczyznę w intencji internowanych prowadzących głodówkę, rozpoczęła się jej wieloletnia, stała współpraca z ks. Jancarzem.

Zaangażowana była niemal we wszytskie przedsięwzięcia, z których mozna wymienić tylko najważniejsze: prowadzenie sekretariatu ks. Jancarza; organizowanie Festiwalu Pieśni Patriotycznych "Sacrosong"; Konfraternia Robotnicza, której byłam członkiem, przekształcona następnie w Duszpasterstwo Ludzi Pracy.

Działalność jej polegała m.in. na organizacji niezliczonej ilości spotkań z wybitnymi działaczami Solidarności i opozycji na czele z Lechem Wałęsą, który wielokrotnie bywał w Mistrzejowicach, ludźmi kultury i sztuki, dziennikarzami, osobami z kraju i zagranicy; pomoc represjonowanym, internowanym i więzionym, pozbawionych pracy oraz ich rodzinom w ramach tzw. Wieczorów u Maksymiliana; udzielanie wsparcia, ze składek zbieranych podczas nabożeństw, dla ludzi kultury, pozbawionych pracy i bez środków dożycia; prowadzenie apteki leków i środków medycznych, mleka, odżywek dla dzieci, itp. otrzymywanych z zagranicy, co było niezwykle czasochłonne, i wymagało skrupulatności ze względu na to, że były to leki; przygotowywanie paczek i ich rozwożenie, własnym samochodem, dla represjonowanych i potrzebujących; uczestniczenie w niektórych rozprawach toczących się przed sądami za działalność opozycyjną, udział w manifestacjach, dokumentowanie tych spraw, itp.; praca w Grzechynii - był to ośrodek utworzony na działce należącej do rodziny ks. Jancarza, gdzie stworzono bazę turystyczno-wypoczynkowa dla rodzin osób represjonowanych ale także dla osób biedniejszych; został on wybudowany przez członków Konfraterni Robotniczej..

Wikariat Solidarności, utworzony po pacyfikacji strajku w Hucie im. Lenina w 1988 roku, którego działalność koordynowała a polegała ona m.in. na pomocy finansowej i materialnej dla ludzi i ich rodzin, którzy ucierpieli w wyniku pacyfikacji strajku przez ZOMO, na prowadzeniu dokumentacji represji itp..

Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka w Mistrzejowicach w 1988 roku, w której przygotowywaniu i organizacji brała udział.

Uczestniczyła w uroczystościach rocznicowych, pielgrzymkach, pochodach ludzi pracy; ukończyła Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy im. Stefana Wyszyńskiego, gdzie przygotowywane były kadry dla wolnej Polski.

Jest członkiem Stowarzyszenia Sieć Solidarności.

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014), Krzyżem Wolności i Solidarności (2019), uhonorowana Medalem "Dziękujemy za wolność" (2018).