Bogdan Stelmach (ur. 18/07.1957 w Krakowie), pracował w Hucie im. Lenina na stanowisku technika elektryka na Wydziale Walcownia Blach Zimnych ZB-B1.

W Solidarność zaangażował się już pod koniec sierpnia 1980 r., był delegatem swojej brygady na zebranie z kierownictwem zorganizowane w Walcowni Zimnych Blach 26 sierpnia 1980 r.. Po powstaniu związku zawodowego, który nazwany został "Solidarność" był wiceprzewodniczącym komisji wydziałowej.

Bogdan Stelmach brał udział w strajku okupacyjnym huty w dniach 14-16.12.1981 r. na swoim wydziale. Po pacyfikacji strajku kontynuował działalność związkową, ale już w innej formie, zajmował się kolportażem ulotek, bibuły oraz organizował papier oraz farbę drukarska.

Uczestniczył 1.05.1982 w delegacji składającej kwiaty od TKK i KRH ( wraz z Maciejem Machem i innymi ) pod kopalnią Wujek w Katowicach.

W dn. 11 maja 1982 r. (po wpadce kolegi, został zatrzymany a następnie internowany (decyzja nr.449 13.05.1982) w Załężu. Podczas rewizji, w mieszkaniu zatrzymano także Ewę Madelską, kurierkę z NZSu oraz Andrzeja Zwanieckiego - dziennikarza, kuriera od TKK z w którymi współpracował. Po kilku dniach przewieziony został do Kielc (inni internowani: Jerzy Stępień Wojciech Arczyński, Edmund Sarna) a w lipcu do Nowego Łupkowa, znowu do Załęża i ponownie do Łupkowa, skąd został zwolniony 20.10.1982 r.

Po wyjściu z internowania kontynuował działalność w zakresie pomocy osobom poszkodowanym współpracował z ks. Wl. Palmowskim w kościele "Arka".

Wyjechał na emigrację do Australii w kwietniu 1985 r., skąd powrócił w 1998 r.

Jest członkiem Stowarzyszenia Sieć Solidarności.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2015). Uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2021).