7 sierpnia 1981 roku, w związku z pogarszającą się sytuacją na rynku i decyzją władz o zmniejszeniu racji żywnościowych i podwyżce cen, Zarząd Regionu Małopolska NSZZ "Solidarność" postanowił o przeprowadzeniu marszy głodowych w Krakowie, Tarnowie oraz Nowym Sączu.
Jak pisały władze związkowe, "będą one wyrazem naszego protestu przeciwko polityce władz w kwestii wyżywienia narodu. W szczególności będą one protestem przeciwko nieuzgodnionej ze społeczeństwem obniżce norm żywnościowych poniżej biologicznego minimum, niedoborowi zagwarantowanych reglamentacją towarów spożywczych, kolejkom, nieprzekonsultowanym podwyżkom cen, a także wyrazem poparcia dla występujących z podobnymi protestami społeczności innych regionów".
W Nowym Sączu w marszu z al. Wolności ulicami Morawskiego i Jagiellońską do Rynku przeszło kilka tysięcy osób. Niesiono transparenty z napisami: Żądamy pełnych racji żywnościowych, Zamiast wódki chcemy chleba i Nasza ziemia jest w stanie nas wyżywić. W rezolucji przekazanej władzom podkreślano, że propozycje "Solidarności" przedkładane władzom nie są poddawane analizie i dyskusji.
W Tarnowie w marszu wzięło udział kilkanaście tysięcy ludzi, którzy przeszli spod Urzędu Miejskiego do Urzędu Wojewódzkiego. Manifestowano pod hasłami: Program partii to głód, Ponar, Tamel i Azoty, tracą siły do roboty, Mniej sąsiadom, więcej w kraju. Marsz zorganizowali m.in. Wacław Mojek, Teresa Pazdyka, Ryszard Strach i Ireneusz Kutrzuba.
W Krakowie marsz przeszedł z Błoń krakowskich pod Pomnik Józefa Dietla. Przemawiał L. Kuzaj.
