Wzruszające 99. urodziny Edwarda Petlica w DPS im. św. Brata Alberta w Krakowie zgromadziły liczne grono pracowników i pensjonariuszy. Był tort, prezenty, życzenia i niezwykłe wspomnienia Jubilata.
W urodzinach wzięli także udział Edward E. Nowak i Jan Zaszczudłowicz koledzy z Solidarności ze Zgniatacza Huty T. Sendzimira (dawniej HiL)., którzy przypomnieli niezwykłe losy Edward Petlica, począwszy od partyzantki w Batalionach Chłopskich, poprzez tragiczne doświadczenia w niemieckim obozie pracy, ubeckie więzienie po powrocie do kraju, działalność w PPS a potem obronę praw pracowniczych w latach 60' ub.w., wreszcie czasy Solidarności, stan wojenny, strajki, obozy internowania a potem odbudowę struktur Solidarności.
W części artystycznej, Jubilat przypominał sobie przedwojenne i wojenne piosenki, oraz urywki wspomnień. Były także chwile przejmujące, gdy wracał myślami do czasów pobytu w niemieckim obozie, przypominając sobie tragicznie smutne oczy dzieci żydowskich i romskich. Z wielką swadą i poczuciem humoru opowiadał o swoich wspaniałych opiekunkach z DPSu., najwidoczniej zadowolony z opieki.
Pozostaje nadzieja, spotkania się za rok na 100 urodzinach.
***
Edward Petlic urodził się 11 września 1924 r. w Zadrożu k. Olkusza, w rodzinie robotniczej, jego ojciec był PPS-owcem. Ukończył IV Państwowe Licem i Gimnazjum w Krakowie (1949). Pracował w Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik" a potem RSW "Prasa" w Krakowie, po czym w 1955 r. rozpoczął pracę w Hucie im. Lenina na Wydziale Zgniatacza (P-60).
Jako młody chłopak brał udział w partyzantce BCh, aresztowany we wrześniu 1943 r. został wywieziony do niemieckiego karnego obozu pracy, gdzie doczekał wyzwolenia przez Amerykanów, po czym wrócił do kraju.
Działał w PPS, uczestniczył w regionalnym zjeździe połączeniowym z PPR-em, w Teatrze Słowackiego w Krakowie w 1948 r., a następnie wystąpił z PPS, chociaż "PPS-owcem" wciąż się czuje.
W 1956 roku został wybrany do rady zakładowej za upominanie się o płace i warunki pracy dla pracowników tzw. oczyszczaczy w Walcowni Zgniatacz. W 1960 roku był głównym organizatorem protestu - petycji na Zgniataczu w sprawie podwyżek dla nisko zarabiających robotników Zgniatacza. W tym samym czasie (kwiecień 1960 r.) w Nowej Hucie trwały walki o krzyż nowohucki, dlatego ich protest został zaklasyfikowany jako polityczny. Aby jakoś uniknąć represji wycofali się.
Był jednym ze współorganizatorów strajku sierpniowego na Zgniataczu (20-22.08.1980), członkiem Komitetu Robotniczego Zgniatacza o a potem Komitetu Robotniczego Hutników, wreszcie w marcu 1981 r. został Społecznym Inspektorem Pracy w Hucie im. Lenina.
Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został internowany w więzieniu w Nowym Wiśniczu, oraz od 30 grudnia w Rzeszowie- Załężu. Ponieważ był poważnie chory na serce, został 10 stycznia 1982r. przeniesiony do ośrodka internowania w Darłówku, a następnie 5 marca 1982 r. zwolniony z internowania.
Pod koniec 1987 roku powrócił do działalności PPS-owskiej, m.in. rozprowadzał pismo socjalistów "Naprzód" w Nowej Hucie, głównie po kościołach. wydawane przez "odbudowaną" w 1987 r. Polską Partię Socjalistyczną.
Edward Petlic został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1972), Krzyżem Batalionów Chłopskich (1995) Krzyżem Wolności i Solidarności (2015), uhonorowany Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014) oraz wieloma odznakami za pracę społeczną oraz działalność turystyczną, gdyż przez lata był zawołanym turystą i przewodnikiem.
Edward Petlic od wielu lat jest emerytem. Obecnie przebywa w DPS w Krakowie
https://sss.net.pl/biogramun,petlic-edward-wladyslaw,346.html
