Halina Bortnowska-Dąbrowska (ur. 23 IX 1931 w Toruniu, 19 czerwca 2024 w Warszawie). Szkołę podstawową ukończyła w Warszawie w 1944. W trakcie powstania warszawskiego została deportowana do niemieckiego obozu pracy.
Absolwentka studiów filozoficznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1961). 1961-1964 studentka Katolickiego Uniwersytetu w Leuven w Belgii.
1961-1983 redaktor i sekretarz redakcji miesięcznika "Znak", w 1964 dziennikarz-sprawozdawca trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II. 1967-1982 uczestniczka prac Światowej Rady Kościołów. Od 1976 współorganizatorka polskiego ruchu hospicyjnego, w tym pierwszego polskiego hospicjum w Nowej Hucie św. Łazarza (otwartego 14 XII 1996). Przez pięć lat pomagała terminalnie chorym jako wolontariuszka (redaktorka książki "Sens choroby, sens śmierci, sens życia".
W latach 1980 - 1981 doradca Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie. W 1981 współzałożycielka Wszechnicy Związkowej MKZ/ZR Małopolska. Brała udział, jako doradca delegatów małopolskich, w I zjeździe NSZZ "Solidarność". Uczestniczyła od 13 grudnia 1981 w kilkudniowym strajku w Kombinacie Metalurgicznym w Nowej Hucie. Po którym została internowana (16.12 - 24.12.1981), zwolniona w wyniku interwencji krakowskiej kurii.
Podczas strajku w Hucie im. Lenina (26.04-4/5.05.1988) uczestniczyła jako jeden z negocjatorów z ramienia Episkopatu Polski.
W 1986 została członkiem Komitetu Helsińskiego w Polsce, w 1989 była współzałożycielką Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, od 2007 przewodniczącą Rady tej fundacji.
Zaangażowana także w działania na rzecz pojednania polsko-niemieckiego. Uczestniczyła w projektach Akcji Znaków Pokuty polegających na porządkowaniu ruin w Polsce (Oświęcim) i Niemczech (Drezno). Jest animatorką projektów upamiętnienia ofiar getta warszawskiego,. Jedwabnego i Srebrenicy.
Po 1989 roku współtworzyła Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna. Związana z organizacjami pozarządowymi.
W ramach prowadzonych przez siebie warsztatów dziennikarskich (m.in. dla studentów, młodych dziennikarzy, młodzieży szkolnej czy osób osadzonych w zakładach karnych) Halina Bortnowska zajmuje się promowaniem światowych standardów dziennikarstwa. Od 1992 animatorka Warsztatów Dziennikarskich Młodych "Polis" w Warszawie. Do 1999 redaktor naczelny "Polis - pisma o sztuce życia publicznego". Inicjatorka projektu Internetowa Gazeta Festiwalu Nauki. Brała udział w dyskusjach publicznych dotyczących m.in. spraw społecznych (w tym na temat ruchu hospicyjnego) i religijnych, ekumenizmu, lustracji, praw człowieka, upamiętniania ofiar ludobójstwa, a także bioetyki[5].
21 października 1993 została wybrana zastępcą członka Trybunału Stanu. Przed wstąpieniem Polski do UE pracowała w Fundacji "Polska w Europie".
Autorka publikacji m.in. w "Gazecie Wyborczej", miesięczniku "Znak" i "Tygodniku Powszechnym". Redaktor książki Sens choroby, sens śmierci, sens życia, autorka Już - jeszcze nie. Całoroczne rekolekcje z Ludźmi Adwentu. Prowadzi blog Myślennik.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Laureatka nagrody im. prof. Zbigniewa Hołdy w 2013. W 2016 roku odznaczona odznaką za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka.
Jest uhonorowana przez Stowarzyszenie Sieć Solidarności Medalem "Dziękujemy za wolność" (2014)
Prywatnie jest żoną Kazimierza Dąbrowskiego (inżyniera konstruktora), ma czworo dzieci. Prowadzi blog pt. Myślennik.
